Wat is klassieke homeopathie?

Klassieke homeopathie is een bijzondere geneeswijze; natuurlijk, mild, duurzaam, oud maar nog steeds modern, effectief en inzetbaar voor de meest uiteenlopende klachten van lichaam en geest en geschikt voor zowel jong als oud en zelfs voor dieren! Hoe is klassieke homeopathie ontstaan? Daarvoor moeten we de geschiedenis induiken.

Ontstaan

De Griekse arts Hippocrates (460-377 v. Chr.) onderscheidde twee manieren om ziekten met geneesmiddelen te behandelen. De eerste manier werkt met tegengestelde middelen, zoals een maagzuurremmer tegen teveel maagzuur of een ontstekingsremmer tegen ontstekingen. Zo behandelt de reguliere ofwel gangbare geneeskunde over het algemeen klachten. De tweede manier werkt anders. Men geeft een middel dat gelijksoortig is aan de klacht. Neem bijvoorbeeld de ui. Bij het snijden van een ui gaan je ogen tranen. Ui blijkt een probaat middel bij hooikoorts met tranende ogen. Dit middel versterkt tijdelijk en lichtjes het gevoel van ziek zijn waardoor de afweer, die voorheen niet meer goed werkte (want anders waren er geen klachten), wakker wordt geschud. Daardoor herstelt het gezonde evenwicht en verdwijnen de klachten. Zo werkt grofweg homeopathie. Maar er is meer...

Hahnemann

Zo’n 200 jaar geleden werd de homeopathie herontdekt door de vooraanstaande Duitse arts Samuel Hahnemann. Hij was tevens vertaler van medische boeken. Toen hij las dat wisselende koortsen konden worden bestreden met de bast van de Kinaboom omdat die bitter smaakte, vond hij dat onzinnig. Hij besloot zelf die bast te gaan proeven. Prompt kreeg hij last van wisselende koortsen! Hij geloofde dat niet de bittere smaak maar juist dit koortseffect de verklaring zou kunnen zijn voor de heilzame werking van die bast bij koorts. Hij deed proeven met tientallen verschillende stoffen (planten, mineralen, dierlijke producten) bij grote groepen gezonde mensen. Zij wisten van tevoren niet welke stof ze toegediend kregen. Elke stof gaf bij veel mensen dezelfde karakteristieke verschijnselen. Als hij vervolgens een zieke in zijn praktijk kreeg, keek hij goed welke verschijnselen hij zag en gaf hij de stof die exact dezelfde verschijnselen veroorzaakte tijdens de proef op gezonde mensen. En het werkte want hij kon hiermee zieken beter maken. Later ontdekte hij dat hij met een stof nog veel meer effect bereikte als deze sterk werd verdund en tussendoor vaak geschud. Dit noemen we potentiëren. Zijn opvolgers vulden deze kennis aan met hun ervaringen. Bijvoorbeeld dat je meestal ziek wordt van beneden (voeten) naar boven (hoofd) en van buiten (huid) naar binnen (longen). Bij een echte genezing door een goed homeopathisch middel herstel je van boven naar beneden en van binnen naar buiten. Bovendien verdwijnen de meest recente klachten eerst en daarna pas de oudere klachten. Al deze kennis van stoffen, de principes en later de ervaringen hiermee zijn vastgelegd in boeken die tot op de dag van vandaag in de praktijk gebruikt worden omdat ze al meer dan 200 jaar hun waarde hebben bewezen.